De eerste ontmoeting met Iran
Door: Daphne
Blijf op de hoogte en volg Daphne
03 Oktober 2011 | Iran, Teheran
Hallo meeleesvrienden,
Ik moet verklappen dat ik me in Iran, tijdens het schrijven van de blog, al aan het verheugen was op de reacties. Leukleukleuk en bedankt!! Zitten jullie er klaar voor? Hier komt ie weer!
Na een slechte en vooral korte nacht in Teheran, krijgen we 's ochtends het praatje van onze gids Alladin (ik heb zijn naam veranderd). Hij is getrouwd met een Nederlandse en woont sinds een aantal jaar in Haarlem. De contacten binnen de groep gaan heel natuurlijk. Er zijn 3 vrouwen van mijn leeftijd alleen. De rest is allemaal ouder: 2 mannen alleen en 3 stellen waarvan 1 stel vrienden van elkaar zijn. de singles hebben dus de overhand.
Op dit moment zitten we in de bus voor ons eerste uitstapje. Buiten zie je veel vrouwen in zwarte chador maar evengoed vrouwen met een strak getailleerd jasje en losse hoofddoek waar allerlei haar uitfloept. In Teheran wonen net zo veel mensen als in gans Nederland!
Na het bezoek aan het mausoleum van Khomenei waar op de parkeerplaats tientallen gezinnetjes hun tent uitgeworpen hadden om te kamperen bij hun held, gingen we richting de martelaarsgraven. Hier liggen de mannen die in de oorlog met Irak gestorven zijn. In tegenstelling tot wat ik vooraf dacht, neemt onze gids geen stelling in over religie of oorlog.
Daarna gingen we naar het oude paleis van de sjah, en het is niet alles goud wat er blinkt,..maar wel veel zilver en overal spiegels en spiegelzalen. Een ijdel volkje die Iraniërs!
Na de vegetarische lunch op een pittoresk fransachtig terras, door naar de kroonjuwelen. Schitterend! Wat een pracht en praal. Goud, diamanten, edelstenen, juwelen, een troon vol praal, zwaarden geheel ingelegd,....het kan niet op. Ik moet steeds denken aan Alibaba en de zeven rovers,.....Helaas mag ik niet fotograferen...
Na in hotel aangekomen te zijn, gaan Marion (de jongste) en ik( de op een na jongste) samen de stad in. Ja we hebben erg veel bekijks, ook bij vrouwen. Maar op geen enkel moment worden we lastig gevallen of ervaren we de sfeer als beklemmend. We zoeken een parkje op en gaan in het gras zitten, tot vermaak van veel Iraniërs. Mijn hoofddoekje draag ik als enige op de bandana manier dus dat valt sowieso al erg op. 's Avonds bij het eten probeer ik het op de traditionele manier waarbij je hals bedekt is, maar het leidt tot een avondgevecht van zorgen dat ie niet afglijdt. Geen succes wat mij betreft.
Wordt vervolgd
Ik moet verklappen dat ik me in Iran, tijdens het schrijven van de blog, al aan het verheugen was op de reacties. Leukleukleuk en bedankt!! Zitten jullie er klaar voor? Hier komt ie weer!
Na een slechte en vooral korte nacht in Teheran, krijgen we 's ochtends het praatje van onze gids Alladin (ik heb zijn naam veranderd). Hij is getrouwd met een Nederlandse en woont sinds een aantal jaar in Haarlem. De contacten binnen de groep gaan heel natuurlijk. Er zijn 3 vrouwen van mijn leeftijd alleen. De rest is allemaal ouder: 2 mannen alleen en 3 stellen waarvan 1 stel vrienden van elkaar zijn. de singles hebben dus de overhand.
Op dit moment zitten we in de bus voor ons eerste uitstapje. Buiten zie je veel vrouwen in zwarte chador maar evengoed vrouwen met een strak getailleerd jasje en losse hoofddoek waar allerlei haar uitfloept. In Teheran wonen net zo veel mensen als in gans Nederland!
Na het bezoek aan het mausoleum van Khomenei waar op de parkeerplaats tientallen gezinnetjes hun tent uitgeworpen hadden om te kamperen bij hun held, gingen we richting de martelaarsgraven. Hier liggen de mannen die in de oorlog met Irak gestorven zijn. In tegenstelling tot wat ik vooraf dacht, neemt onze gids geen stelling in over religie of oorlog.
Daarna gingen we naar het oude paleis van de sjah, en het is niet alles goud wat er blinkt,..maar wel veel zilver en overal spiegels en spiegelzalen. Een ijdel volkje die Iraniërs!
Na de vegetarische lunch op een pittoresk fransachtig terras, door naar de kroonjuwelen. Schitterend! Wat een pracht en praal. Goud, diamanten, edelstenen, juwelen, een troon vol praal, zwaarden geheel ingelegd,....het kan niet op. Ik moet steeds denken aan Alibaba en de zeven rovers,.....Helaas mag ik niet fotograferen...
Na in hotel aangekomen te zijn, gaan Marion (de jongste) en ik( de op een na jongste) samen de stad in. Ja we hebben erg veel bekijks, ook bij vrouwen. Maar op geen enkel moment worden we lastig gevallen of ervaren we de sfeer als beklemmend. We zoeken een parkje op en gaan in het gras zitten, tot vermaak van veel Iraniërs. Mijn hoofddoekje draag ik als enige op de bandana manier dus dat valt sowieso al erg op. 's Avonds bij het eten probeer ik het op de traditionele manier waarbij je hals bedekt is, maar het leidt tot een avondgevecht van zorgen dat ie niet afglijdt. Geen succes wat mij betreft.
Wordt vervolgd
-
24 Oktober 2011 - 16:56
Aart:
Leuk! -
24 Oktober 2011 - 17:42
Ico:
Dat telefoon opladen mogen ze hier ook wel invoeren :-)
Het ziet er leuk uit, verheug me op de rest ...... -
24 Oktober 2011 - 19:06
Jenny-nieuwleusen:
kijk nu al uit naar het volgende verslag. leuk, leuk, leuk. -
25 Oktober 2011 - 04:43
Karel:
LeukLeukleuk :p
Die schoolmeisjes laten inderdaad behoorlijk wat haar zien. Is dat het Iraanse equivalent van een kort rokje?
Kamperen bij het graf je held, dat is nieuw. Kwam je ook veel propaganda tegen zoals posters en verhalen van deze helden
We kijken uit naar de rest! -
25 Oktober 2011 - 06:54
Marianne:
Mooie foto´s van het paleis, we krijgen weer een goed beeld van hoe het daar is/was! -
25 Oktober 2011 - 07:56
Fenna:
Nu je dit allemaal blogt: jammer dat je terug bent zeker? Nou ja, kun je nog wel ff nagenieten, met elke dag (?) een herinneringsverhaaltje ;-) -
25 Oktober 2011 - 10:03
Marlies:
Hallo Daphne,
Super, wat ontzettend mooi en indrukwekkend weer. Spreek je snel.
Veel groetjes,
Marlies.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
