Zorro in Iran

Hallo meeleesvriendjes,
Bedankt voor jullie reacties! Ook al ben ik al terug uit Iran, het blijft leuk om te merken dat er meegeleefd wordt :-). Morgen weer een dagboekjesrustdag.


Zorro in Iran
In de ochtend lopen Charlotte, Stephan en ik naar de vuurtempel van De Zoroastrians die het vuur aanbidden. Dit is een stroming van voor de Arabische periode geleid door Zarathustra. De goede man werd 1000-1500 BC geboren. Hun god is Ahura Mazda. Als je bidt, bid je richting het licht en het enige licht in die tijd was vuur. Zoroastrians geloven in de puurheid van de elementen. De vlam in het gebouw brandt al 300 (volgens Loe 1500) jaar en kwam oorspronkelijk uit Nahid-e-pars. De ketting die ik van onze chauffeur gekregen had (je weet wel, met het beschermoog), heeft de afbeelding van dit geloof als hanger. Toch eens vragen of Mustafa een Zoroastrian is.

Als we teruglopen gebeurt er weer iets aparts: we zien 2 jonge mannen op een motor die voor ons stoppen, eentje springt van de motor, loopt het trottoir op, pakt een groen pakje bij een straatventertje, betaalt en rijdt weer weg. We zien 2 straatventertjes met 3 verschillende pakjes kruiden (tenminste,..we dachten dat het kruiden waren). Het blijkt Afghaanse Nas te zijn. Volgens de gids geen drugs maar zoiets als quad wat je in je mond stopt. Gewoon drugs dus in mijn ogen. En hier open en bloot op het trottoir verkocht door kinderen. Ik heb het nog niet eerder gezien maar de mensen van de winkels en voorbijgangers lijken het normaal te vinden. De kids hebben ook geen problemen met de foto die ik maak,....

Na de lunch allemaal de bus in naar de torens waarin de Zoroastrians hun doden legden om opgevreten te worden door de gieren. Er heerst een serene rust. Helaas mogen ze deze traditie niet voortzetten en is er een keurig kerkhof vlakbij gemaakt. Omdat de aarde niet verontreinigd mag worden door het lijk, worden er stenen omheen gelegd of wordt het ingemetseld.

Dan gaan we verder met de bus naar de karavanserai waar we overnachten. Al een paar dagen verheug ik me daarop en weet niet goed wat ik me erbij moet voorstellen. Onderweg heb ik een lang gesprek met de gids over het huwelijk in Iran, scheiding, liefde, sex mbt jonge mensen etc. Hij geeft aan dat alcohol, drugs, prostitutie en al het andere dat hier verboden is, een groter probleem in omvang is dan bij ons. Ik moet ineens denken aan het gesprek met de Iraniër in het vliegtuig die zei dat alles hier te krijgen is. Dat het verboden is zegt niets. Ik kan me voorstellen dat het voor de gids moeilijk moet zijn om over dit soort zaken te praten. Als hij in Iran is, geldt alleen zijn Iraanse paspoort en moet hij zich aan de regels van Iran houden. Dus oppassen dus voor hem.

Dan komen we aan bij de karavanserai. Dit waren vroeger pleisterplaatsen voor rondtrekkende mensen om weer even op adem te komen van de zware reis door de woestijn. Het is natuurlijk aangepast aan de toerist en binnen het ronde "fort" bevinden zich 2 grote ronde binnenplaatsen waar je in nissen thee kunt drinken. Achter de nissen bevinden zich ruimten waarin gordijnen om je matras hangen. Wij hebben ipv gordijnen een houten muurtje zonder plafond dus als iemand snurkt,.... Toilet en douche zijn in de volgende ruimte. Op dit moment zit ik op het dak met uitzicht op de woestijn en bergen. Heel erg jammer dat hier achter een snelweg loopt, maar als ik die wegdenk is het super. Zeker met de aankleding van Perzen, mooi houtwerk en veel thee natuurlijk. Oh ja, en in de hoek een koeienkop. Waarschijnlijk is de rest van het beest eten voor vanavond.

Ton heeft zich al een paar keer opgeworpen als persoonlijke fotograaf. Toen we hier onze hoofddoek af mochten en er prachtig licht op het dak was werd hij geïnspireerd en heeft een hele fotoshoot gemaakt.

De nacht verloopt rustig en allemaal vinden we deze karavanserai relatief luxe. Leuk om een keer meegemaakt te hebben en prettig om even lekker te mediteren op het dak in de maneschijn. Ik heb de maan vanachter de bergen op zien komen terwijl het al donker was. Dat is net zo bijzonder als een zonsopgang.

Wordt vervolgd

Nu om tien over half zes ziet de zon achter de bergen er schitterend uit. Even een zen momentje hier,...